Komentarze do Słowa 

(2 Kor 5, 20 – 6, 2)

Bracia: W imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.
Współdziałając zaś z Nim, napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej. Mówi bowiem Pismo: «W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą». Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.

KOMENTARZ:

…pojednajcie się z Bogiem!
Ileś razy w życiu obchodzimy Wielki Post. Jedni częściej, inni rzadziej, ale ile razy do naszego serca trafiło wezwanie św. Pawła: pojednajcie się z Bogiem!
Bywa, że czekamy z pojednaniem. Tylko na co czekamy? Czy to czekanie ma sens?
Życie w łączności z Bogiem to życie w nadziei. Warto pojednać się.
Amen. BP.

(Flp 3, 8-14)

Bracia: Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.
Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną dzięki wierze w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze – przez poznanie Go: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych.
Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonały, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa.
Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie.

KOMENTARZ:

Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.

Życie wewnętrzne i relacja z Jezusem, tym się dzieli, na swoim przykładzie, św. Paweł  w liście do Filipian.
Czy my potrafimy tak powiedzieć, za Pawłem:
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.
Okres postu to dobry czas na zastanowienie się nad swoim życiem wewnętrznym.
SNJ: św. Kazimierza, królewicza

(Mk 10, 17-27)

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, zaczął Go pytać: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»
Jezus mu rzekł: «Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę».
On Mu odpowiedział: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości».
Wtedy Jezus spojrzał na niego z miłością i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną». Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

KOMENTARZ:

...przybiegł...

Pospiech w sprawach wiary jest zawsze uzasadniony.
Nie znamy dnia, ani godziny powrotu do Domu Ojca.
I nawet jeśli od wczesnej młodości przestrzegamy przykazań, to warto jest zapytać Pana co o nas myśli.
Amen.BP.

(Mk 10,1-12)

Wybrał się stamtąd i przyszedł w granice Judei i Zajordania. Tłumy znowu ściągały do Niego i znowu je nauczał, jak miał zwyczaj. Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając zapytał ich: «Co wam nakazał Mojżesz?» Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić». Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!».

W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo».

KOMENTARZ:

... Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!...
 Bóg powołał kobietę i mężczyznę do wspólnego życia.
Dzięki Bogu stają się jednością.
Więź małżeńska jest trwałym połączeniem dwóch osób.
Małżeństwo, które objawia się również w pojęciu rodziny, jest wartością nadrzędną i nienaruszalną.
A miłość, która w tej więzi powstaje, staje się podstawą dobrego i szczęśliwego życia.
Amen.

(Syr 5, 1-8)

Nie polegaj na swych bogactwach i nie mów: «One mi wystarczą».
Nie daj się uwieść żądzom i sile, by iść za zachciankami swego serca.
Nie mów: «Któż ma nade mną panować?». Albowiem Pan z całą pewnością wymierzy ci sprawiedliwość.
Nie mów: «Zgrzeszyłem i cóż mi się stało?». Albowiem Pan jest cierpliwy. Nie bądź bez obawy co do przebaczenia, byś miał dodawać grzech do grzechu.
Nie mów: «Wielkie jest Jego miłosierdzie, zgładzi mnóstwo moich grzechów!».U Niego bowiem jest miłosierdzie, ale i gniew, a na grzeszników spadnie Jego zapalczywość.
Nie odwlekaj nawrócenia do Pana ani nie odkładaj z dnia na dzień; nagle bowiem gniew Jego przyjdzie i zginiesz w czasie odpłaty.
Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych, nic ci bowiem nie pomogą w dniu klęski.

KOMENTARZ:

Nie odwlekaj nawrócenia do Pana…
Pokora wobec Boga, ludzi i wobec własnej niedoskonałości- czy to w nas jest?  
Czy jest w nas myśl, że pokora jest cenna?
Świat oferuje pyszałkowatość, a ona zawsze, wcześniej czy później, okazuje się głupotą.
Amen. BP.

SNJ: Czwartek VII tygodnia zwykłego, rok I 

(Mk 9, 38-40)

Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami».
Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami».

KOMENTARZ:

…zaczęliśmy mu zabraniać…
Warto jest cieszyć z dobra, które czynią inni. Warto jest wspierać ludzi, którzy czynią dobro. Warto jest stawać po stronie dobra.
A jak u nas bywa? Różnie.
Dlatego trzeba bardzo uważać, aby nie zacząć walczyć z Bogiem i Jego dziełami, które realizuje przez innych ludzi.
Amen. BP. 

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 37 ,3-4)

Zaufaj Panu, On sam będzie działał.

Miej ufność w Panu i czyń to, co dobre, *
a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.
Raduj się w Panu, *
a On spełni pragnienia twego serca.

KOMENTARZ:

Zaufaj Panu, On sam będzie działał.
Można rzec, że czasami jedyną nadzieją jest zaufać Panu.
Ale czy to nie jest najpiękniejsza z nadziei?
Amen.
BP.

SNJ: Wtorek VII tygodnia zwykłego, rok I

(Syr 1, 1-10)
Cała mądrość od Pana pochodzi i z Nim jest na wieki.
Piasek morski, krople deszczu i dni wieczności któż może policzyć? Wysokość nieba, szerokość ziemi, przepaść i mądrość któż potrafi zbadać?
Jako pierwsza przed wszystkim stworzona została mądrość, a rozum roztropny jest od wieków.
Korzeń mądrości komuż został objawiony, a dzieła jej wszechstronnych umiejętności któż poznał?
Jest Jeden mądry, co bardzo lękiem przejmuje, Zasiadający na swoim tronie.
To Pan ją stworzył, przejrzał, policzył i wylał ją na wszystkie swe dzieła, na wszystkie stworzenia jako swój dar, a tych, co Go miłują, hojnie w nią wyposażył.

KOMENTARZ:

…mądrość od Pana…
Czy doceniamy mądrość do Pana, która nie jest mądrością świata?  Czy staramy się odróżniać dobro od zła i zło do dobra? 
Tylko mądrość od Pana może nam w tym pomóc.
Zaprawdę warto o nią prosić Pana.
Amen. BP. 

(Mk 8,34-9,1)

Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je. Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę? Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi». Mówił także do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy».

KOMENTARZ:
...Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie...

Dokąd biegniesz?
Dokąd zmierzasz w swoim codziennym życiu?
Czy jest to zgodne z Twoimi wartościami, czy z wołaniem świata zewnętrznego?
Bóg każdego z nas powołuje do świętości odsłaniając Jego plan na nas.
Wsłuchajmy się w Jego głos, który codziennie do nas przemawia.
Amen.

(Mk 8, 27-33)

Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: «Za kogo uważają Mnie ludzie?».
Oni Mu odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków».
On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie?».
Odpowiedział Mu Piotr: «Ty jesteś Mesjasz ». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.
I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy wiele musi wycierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że zostanie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.
Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».

KOMENTARZ:

Jezus udał się…
Czasami warto się zastanowić nad fizyczną stroną działalności Jezusa. Ile kilometrów przebył? Dziesiątki, setki, tysiące, wszystko zależy od tego jak liczyć. Ciągle w drodze, bez stałego dachu nad głową. Cezarea Filipowa to północna część Izraela, u podnóża góry Hermon.
Dlaczego Jezus ciągle był w drodze?
Misja Jezusa, którą wypełniał, wymagała absolutnego poświęcenia, każdego dnia i każdej minuty.  
I Chrystus to zrobił. Amen.
BP.